Halina w podróży: 27 listopada 2014 r. Meksyk

27 listopada 2014 r. Meksyk

Poranek okropny. Niebo zachmurzone i strasznie wieje. Idziemy z walizkami do portu. Na molo jest już dużo ludzi. Dziwi nas to trochę, bo do odjazdu jest jeszcze ponad pół godziny. Bagażowi zabierają nasze walizy i oznaczają niebieskimi paskami. Dołączamy do grupy, która wchodzi na pokład. W pewnym momencie czujnie pytam czy to na pewno do Meksyku. Facet odpowiada nie do Belize City. Wycofuję się z kolejki. Lidka robi raban, że nasze walizki są źle zapakowane. Bagażowy twierdzi, że dobrze . Dopiero uwierzyła, gdy zobaczyła swoja walizkę na innym statku, który niezauważenie dopłynął.. Wieje tak, że głowę może urwać. Ruszamy punktualnie. Statek ma komplet pasażerów. Płyną z nami dzieci do szkoły. W San Pedro wysiadamy, żeby przejść odprawę paszportową. Kosztuje nas to po 5 dolarów, bo tyle trzeba zapłacić za wyjazd. Trochę szkoda, że tak szybko opuszczamy Belize, ale pogoda nie pozostawia złudzeń. Nie mamy tu nic do roboty przy takiej pogodzie. Gdy ruszamy do Chatumal – jest to przygraniczne w Meksyku zaczyna strasznie rzucać łódką. Kapitan nas uprzedzał, iż będzie „bompty”. Łódka momentami tak podskakuje, że z ogromnym hukiem spada na wodę. Woda zalewa całą łódkę. Dobrze, że siedzimy w kabinie, Taka jazda trwa 2 godziny. Docieramy do Chatumel. Odprawa paszportowa bardzo sprawna, Znowu jesteśmy lżejsze o 28 dolarów na osobę, bo tyle kosztuje wjazd. Wiz nie ma, ale opłata pozostała. Taksówką za 50 pesos czyli 4 dolary dojeżdżamy do terminalu autobusowego. Mała mieścina, ale Warszawa może pozazdrościć terminala. Tu wszystko czyste wspaniale zorganizowane. Kupujemy bilety w 2 klasie. Płacimy tyle za dwa bilety co za jeden w pierwszej klasie,. Nasz autobus mimo, że druga klasa wygląda jak Polski Bus. Jazda przez 7 godzin. Trochę śpimy trochę się nudzimy. O 19 docieramy do Cancun. Niestety nie mam przewodnika po Meksyku, bo ten który zgubiłam miał część poświęconą Jukatanowi, czyli część Meksyku w której jesteśmy. Na dworcu załatwiamy sobie hotel i jazda. Do niego. Szybko się rozpakowujemy i idziemy coś zjeść. Jesteśmy strasznie głodne, bo nie było kiedy zjeść. Przy hotelu same budy z meksykańskim jedzeniem. Lidka decyduje się na tacos z mięsem. Ja na makaron. Zapychamy żołądki i wracamy do hotelu spać Wieje niemożebnie. Może jutro będzie lepiej.