Halina w podróży: 30 listopada 2012 r. Seszele

30 listopada 2012 r. Seszele

plaża Gran Anse

Rano idziemy na plażę Grand Anse, której nie odwiedziłyśmy wczoraj a potem śniadanie i wsiadamy do naszej Kii i ruszamy do portu. Tam mamy oddać samochód i jednocześnie wsiąść na statek płynący na wyspę La Digue. Mamy kłopoty ze znalezieniem portu. W końcu nieuszkodzonym samochodem docieramy do portu. Tu już czeka właściciel i odbiera od nas samochód. Kupujemy bilety na przejazd statkiem i czekamy na statek. Dochodzi dziewiąta przypływa z Mahe prom Coco -wymyśliłyśmy ze on płynie na la Digue. Pasażerowie długo wysiadają my czekamy cierpliwie. W pewnym momencie podchodzi do nas młody człowiek i mówi że statek na La Digue stoi przy innym nabrzeżu i zaraz odpływa. Biegiem ruszamy we wskazanym kierunku. Okazało się ze miał rację. Ledwie wsiadłyśmy a statek ruszył. \podróż trwa tylko 15 minut więc po chwili wysiadamy na La Digue. Przed wpłynięciem do portu mijamy Krzyż la Digue ustawiony na granitach w celu upamiętnienia tych, którym nie udało się dotrzeć na wyspę. La Digue jest małą wyspą. Można ją zwiedzać na rowerze, wozem zaprzęgniętym w woły bądź na piechotę. My wybrałyśmy tę trzecią wersję. Na wyspie

dopływamy do La Digue

praktycznie nie ma samochodów .Odwiedzamy pocztę by wysłać kartki i kupić znaczki, a potem ruszamy do rezerwatu Veuve. Rezerwat ten ma na celu ochronę rzadkich drzew występujących na wyspie Callophyllum inophyllum, migdałecznika morskiego oraz jest siedliskiem pięknego ptaka symbolu wyspy muchodławki seszelskiej. Ptak jest cały czarny a samiec ma dodatkowo piękny długi ogon przypominający welon. Dlatego nazywany jest przez miejscowych „wdową” Niestety jak to zwykle bywa widziałyśmy tylko samiczkę mniej urodziwą od samca. Za rezerwatem znajduje się L’Union Estate. Jest to zabytkowa plantacja wanilii i kokosów. Na jej terenie znajduje się kierat którego używa się do wyciskania oleju kokosowego oraz kalorifer urządzenie do suszenia miąższu owoców kokosowych – kopry. Na plantacji wanilii zobaczyłyśmy, że wanilia to pnącze , które opierając się na innym drzewie oplata je. W listopadzie wanilia miała jeszcze małe strąki,. Na plantacji palm kokosowych napiłyśmy się soku kokosowego . W ogrodzie znajduje się ogromny granitowy głaz wyglądający jak rzeźba. Pod nim swoje schronienie miały olbrzymie żółwie. Zachwycałyśmy się rodziną żółwi, gdy w pewnym momencie zza skały zaczął dochodzić nas dziwny głos. Bardzo głośny tak jakby ryczała krowa. Zaintrygowane poszłyśmy w tym kierunku. Jakież było nasze zdumienie, gdy stwierdziłyśmy że ten donośny ryk wydaje z siebie kopulujący samiec żółw. Ubawione tym widokiem i koncertem poszłyśmy na największą atrakcję wyspy plażę Anse Source d’Argent – Zatoka Srebrnego Źródła. Jst to zupełnie dzika plaża z białym piaskiem wokół niezwykłych granitowych głazów i zielonych palm. Jesteśmy zachwycone. Takich widoków nie widziałyśmy jeszcze nigdzie. Woda ciepła, ale to norma. Do plaży dochodzi rafa koralowa. Można więc oglądać rybki i inne stworzonka wodne nawet nie zanurzając głowy. Spędzamy na plaży resztę dnia. Na tej plaży bardzo często odbywają się sesje zdjęciowe . W czasie jak byłyśmy ekipa kręciła film. Robimy zdjęcia, brodzimy po wodzie jesteśmy w siódmym niebie.Po południu wracamy do portu w nadziei, że coś zjemy. Okazuje się, że pora lunchu to rzecz święta i potem możesz umrzeć z głodu. Ratujemy się kilkoma bananami. Wracamy statkiem na Praslin skąd o 18 mamy statek na Mahe. W porcie też nie ma możliwości by coś zjeść. Zatrzymujemy na stopa jakiegoś kierowcę i prosimy o zawiezienie do jakiejkolwiek czynnej restauracji. Kierowca zawozi nas do tej samej, w której byłyśmy wczoraj Zamawiamy rybę pieczoną i opychamy się za cały dzień. Potem znów łapiemy stopa / taksówkarze chcieli bardzo drogo za przejazd/ i za połowę ceny jedziemy do portu. Na Mahe przybijamy wśród kompletnych ciemności. Wracamy do hotelu Sunrise, gdzie czeka na nas pokój i pozostawione bagaże. Zmęczone ale szczęśliwe omawiamy dzień przy herbatce.