Halina w podróży: 10 XI 2011 r. Etiopia

10 XI 2011 r. Etiopia

Jinka - Yabello

Przed nami 290 km do Yabello. Po przejechaniu 40km zatrzymujemy się Key Afer. W czwartki odbywa się tu wielobarwny targ na który schodzą się mieszkańcy różnych plemion. Głównie Hamar, Ari i Bena. Na targowisku otaczają nas dzieci i każde z nich chce trzymać nas za rękę. Hamarowie i Bena na sprzedaż wystawiają masło, miód, zaś Ari oferowali płody rolne takie jak: cebula, czosnek, kapusta, ziarna kukurydzy, fasoli, tef, sorgo, kawy, sól, zioła lecznicze.

Na sprzedaż wystawione są też rzeźbione w drzewie figurki ludzkie. Związane są one z wierzeniami plemienia Bena będącymi animistami.

Ruszamy w dalszą drogę. Następny postój to miasto, w którym byliśmy wcześniej – Konso. Zatrzymujemy się na jarmarku. Jesteśmy zaskoczeni tłumem obecnych tam kupujących i sprzedających. Świadczone są również usługi krawieckie. Na miejscu można coś uszyć lub zreperować.

Różnorodność wystawianych płodów rolnych jak i różnobarwne stroje uczestników bardzo mile nas zaskakują. Wykonujemy pamiątkowe zdjęcia i przenosimy się do znanej nam z poprzedniego pobytu restauracji pod rozłożystym fikusem. Wypijamy przyrządzoną tradycyjnie kawę i ruszamy dalej. Niestety tu skończyła się już droga asfaltowa i poruszamy się po nawierzchni szutrowej. Droga bardzo często jest pomyta i ma mnóstwo dziur. Przejeżdżamy przez wąski most. Na mieliźnie widzimy dużego krokodyla. Niestety, nie zdążyliśmy go uwiecznić gdyż warkot silnika wypłoszył go i skrył się pod wodą. Jednak uświadomiło nam to jak niebezpieczne są nawet małe zbiorniki wodne.

Podziwiamy zieleń tej części kraju. Widzimy pola uprawne między innymi: kukurydzy, bawełny, tefu oraz pasące się bydło. Często zadajemy sobie pytanie, czy naprawdę jesteśmy w Etiopii, kraju kojarzącym się wszystkim z głodem.

W pewnym momencie dochodzi do nas dziwny odgłos. Zatrzymujemy się. Sprawa jasna, „złapaliśmy gumę”. Z pozoru miejsce przymusowego postoju to odludzie. W zasięgu wzroku nie widać ani jednej chaty. Zanim zostało wymienione koło wokół naszego samochodu zgromadził się tłumek ludzi, Wyglądało to tak, jakby ci ludzie „wyrośli spod ziemi”. W międzyczasie zatrzymał się samochód, którego kierowca pomógł przy wymianie koła. W samochodzie tym jechali turyści z Francji, z Marsylii. Z rozmowy z nimi dowiedzieliśmy się, że w ubiegłym roku zwiedzali północną część Polski.

Wjeżdżamy na tereny plemienia Borena. Zamieszkują oni okolice Yabello i położone na południe w kierunku do granicy z Kenią. Jest to typowy lud pasterski, przestrzegający swoich tradycji. Są bardzo wojowniczym i nieustępliwym plemieniem. Kobiety ubierają się bardzo barwnie.

Dojeżdżamy do celu, Yabello ( liczy ok. 15 tys. Mieszkańców i jest bardzo rozległe). Tu zatrzymujemy się w „hotelu” Yamillano ( nie polecamy). W innych bark miejsc.Hotel jest bardzo skromny. Dostajemy dwa pokoje. Śściany pomalowane farbą olejną na zielono przy suficie goła żarówka. Jest łazienka z prysznicem ale obskuna. Do sedesu trzeba przejść przez obniżenie w podłodze mające spełniać rolę brodzika. W tym zawsze stoi woda więc trudno dostać się do kibelka suchą stopą. Dodatkowo u mnie w pokoju jest uszkodzona umywalka i cieknie cały czas woda . Na podłogę oczywiśćie. No ale trudno to też jakieś doświadczenie.

Kolację jemy w restauracji w mieście. Na kolację zamawiamy tradycyjne danie, koźlinę pieczoną w żeliwnych tygielkach opalanych węglem drzewnym. Skwierczące mięso w tych tyglach, z żarem podano nam na stół, W smaku było pikantne i dobre.

Po powrocie na noc do hotelu w Yabello wypijamy lokalnego „jabola” (bez siarki).