Halina w podróży: Tunezja 2006

Tunezja 2006
28 kwietnia
Warszawa- Tunis

Wyruszamy przez Mediolan do Tunezji Skład dwuosobowy Ja i Stasiu Stratujemy wcześnie . Dolatujemy wczesnym popołudniem. Odbieramy na lotnisku wcześniej zarezerwowany samochód. Jedziemy prosto do hotelu i zaraz ruszamy na miasto. Zaczynamy od medyny. Najpierw lunch. Oczywiście arabski. My wielbiciele kuchni arabskiej zajadamy się tutejszymi przysmakami. Na koniec pyszna kawa. Teraz ruszamy na zwiedzanie. Medyna Tunisu wpisana jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Uliczki medyny wąziutkie , pełne ludzi, gwaru.. Wchodzimy do sklepu z dywanami, by wejść na taras skąd zobaczymy panoramę Tunisu. .Taras wyłożony pięknymi płytkami. Gra skoczna muzyka, nogi same rwą się do tańca. Podziwiamy panoramę. Ustalamy z góry trasę naszej marszruty i schodzimy pooglądać dywany. Oczywiście nie zamierzamy ich kupować. Właściciel częstuje nas herbatą i pokazuje zdjęcia pary prezydenckiej Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich, którzy byli tu przed nami. Potem ruszamy na souk czyli arabski bazar. To lubimy najbardziej w krajach arabskich. Mnogość towarów, gwar, zapachy to wszystko jest mistyczne.. Wędrujemy wąskimi uliczkami medyny, oszołomieni zapachami, gwarem. Niestety dzisiaj niewiele zwojujemy, bo wieczór nadchodzi, a i my zmęczeni całodzienną podróżą. Wracamy do hotelu. Jutro też jest dzień.

Widok na meczet

Panorama Tunisu

Zdjęcie polskiej pary prezydenckiej

na ziołowej części bazaru

wąskie uliczki medyny

jeszcze kieliszek wina i spać

29 kwietnia

Tunis

Po pysznym arabskim śniadaniu ruszamy na podbój Tunisu. Zaczynamy od katedry św. Wincentego Potężna świątynia górująca nad dzielnicą dzielnicą francuską. Potem wracamy na medynę . Zaczynamy od Bramy Francuskiej Bab el Bahr. Jest to pozostałość z murów otaczających Medynę . Stąd prosta droga do meczetu Zitounia zwanego Wielkim. Wejść możemy tylko na dziedziniec. Meczet zbudowany został w dużej części z surowca przywiezionego z Kartaginy. . Po zwiedzeniu meczetu posilamy się w tradycyjnej tureckiej kawiarni M’rabet.. Kawa pyszna, słodkości przyprawiają o mdłości tyle w tym cukru. Kawiarnia ma charakterystyczne kolumny pomalowane w pasy. Poruszamy się trasą wskazaną przez przewodnik Lonley Planet. Po drodze odwiedzamy miejsca wskazane w przewodniku jako ważne lub interesujące. Uliczki wąskie,. Trafiamy na uliczkę kowali, gdzie praca odbywa się według starych metod, ogień kucie hałas .Na moment opuszczamy medynę i jedziemy do muzeum Bardo. To najważniejsze muzeum w Tunezji. Chcemy zwiedzieć je w godzinach lunchu, bo jest wtedy mniej ludzi.. Znajduje się ono w dawnym pałacu bejów husajnickich. W muzeum można dostać szoku z nadmiaru obiektów do zobaczenia. Sale podzielono na okresy.- prehistoria, Baal Hammon, okres punicki, chrześcijaństwo, cesarstwo rzymskie, Kartagena, Susa, Dugga, El Dżem, i wiele wiele innych Mozaiki, rzeźby przyprawiają o zawrót głowy.. Wszystko to rzuca na kolana i jednocześnie daje wyobrażenie o kulturze tej części Afryki. Pod niesamowitym wrażeniem tego co zobaczyliśmy wracamy do medyny i kontynuujemy naszą wędrówkę Podążając trasą wskazaną przez przewodnik docieramy do Tuurbet el Bej. Mauzoleum dynastii Husajnidów. Budynek pokryty zielonymi kopułami. Wnętrze to mnóstwo sarkofagów mężczyzn te zwykle z turbanem lub fezem i kobiet z rodziny władców.

Potem meczet Jusufdej zbudowany w stylu osmańskim z wąskim minaretem ośmiokątnym. Wokół wszystkich meczetów rozciągają się souki czyli bazary. Na koniec wizyta w sławnej restauracji Dar el Jelo. Tu oczywiście zamawiamy obiad w wydaniu tunezyjskim. Wszystko pycha. Włóczymy się po bazarach, zaułkach, gubimy się przechodząc jakimiś tajemnymi przejściami, by potem znowu wrócić na szlak. Po zmierzchu wracamy do hotelu. Ja jestem pod wrażeniem muzeum Bardo. Mam ogromny niedosyt , ale niestety trzeba jechać dalej. Może jeszcze tu wrócę.

tu dominuje kolor niebieski

misterne rzeźby w mauzoleum

w mauzoleum Husajnidów

przed restauracją dar el Jelo

mozaika w muzeum Bardo

mozaiki w muzeum Bardo

sufity w muzeum Bardo

w muzum Bardo

ośmiokątny minaret

w kawiarni M'arbet

drzwi do meczetu Jusufdej

na dziedzińcu meczetu Zitounia

W meczecie Zitounia

przed bramą francuska

katedra św. Wincentego

mauzoleum Husajnidów

30 kwietnia

Cartagena – Sibi Bu said , El Mouradi Hotel

Opuszczamy hotel w Tunisie. Jedziemy do położonej nieopodal Kartaginy. Jest to miasto rodzinne Hannibala. Kartagina i Hannibal od dziecka rozpalały moją wyobraźnię. W dzieciństwie miałam książkę pod tytułem Kartagina, która mnie zafascynowała. Jestem bardzo ciekawa tego miejsca. Fenicjanie to bardzo sprytny naród i zawsze darzyłam ich niewytłumaczalną sympatią, gdy uczyłam się historii. Zaczynamy od wzgórza Byrsa. Niestety niewiele zostało z potężnej Kartaginy. Fundamenty, trochę kamieni, resztki kolumn. To co nie zostało zniszczone zostało wywiezione. Zachował się piękny amfiteatr, ale pewnie dlatego, że służył zarówno najeźdźcom greckim i rzymskim. Łaźnie Antoniusza i łaźnie Gargiliusza. Obok stoi bazylika francuska przekształcona w centrum kulturalne i muzeum narodowe, w którym jest ogromna kolekcja zabytków fenickich: sarkofagi , mozaiki . Na mnie jednak największe wrażenie zrobił widok ze wzgórza na Kartaginę i zatokę tuniską. Powalający. Z Kartaginy jedziemy do malowniczego miasteczka Sidi Bu Sa’id .Wioska położona na klifie . Jest biało niebieska . Uliczki malowniczo pną się ku górze, by znów opadają w kierunku morza. Położona na szczycie klifu kawiarnia cafe Sidi Chabane oprócz dobrej kawy daje niezapomniane widoki. Niestety nie możemy tu zbyt długo zabawić, bo musimy dotrzeć do Port El Kantoui hotelu el Mouradi, bo tam mamy zarezerwowany nocleg. Tam na wczasach przebywa Rajmund z Asią moi sąsiedzi i przyjaciele. Wieczorem docieramy do hotelu. Tu wspólnie zjadamy kolację oczywiście zakrapianą alkoholem. Jutro lenistwo.

Kartagena

kartagina

pozostały ślady świetności Kartaginy

ocalały amfiteatr

w muzeum kartagińskim

w kawiarni na szcycie klifu

białó niebieskie Sidi Bu Said

widok na Kartaginę i zatokę

Sidi Bu Said

widok z kawiarni

Sidi Bu Said

1 maja
Port El Kantoui Sousse

Rano po śniadaniu trochę leniuchujemy na plaży, ale szybko nam się nudzi i ruszamy do portu w którym znajdują się pirackie statki, a potem do położonego 6 kilometrów dalej Sousse. Sousse jest jednym z miast, których zabytki wpisane są na listę dziedzictwa UNESCO. Gdy zbliżamy się do miasta od razu rzucają się w oczy potężne mury obronne Zwieńczone wieżyczkami wyglądają imponująco. Mają 8 metrów wysokości i powstały w IX wieku. Wewnątrz medyny mieści się wiele meczetów. Najważniejszy Wielki Meczet zaadoptowany jest ze starej kazby Nie posiada minaretu a wiernych na modlitwę wzywano z pobliskiego ribatu. Nam wolno wejść tylko na dziedziniec,. Staram się zajrzeć do sali modlitewnej. Trochę zobaczyłam. Wypijamy kawę w przyulicznej kafejce i ruszamy dalej. Przed nami Ribat . Jest to najstarszy budynek w Sousse. To forteca mająca chronić muzułmanów przed chrześcijanami. Z wysokiej wieży jest piękny widok na miasto i dziedziniec Wielkiego Meczetu. Wędrujemy uliczkami pięknej medyny Sousse. Jest bardzo ciepło. Na ulicach nie ma zbyt dużo ludzi. Wchodzimy do knajpki na lunch. Knajpka bardzo nam się spodobała. Taka w klimacie berberyjskim . Jedzenie też berberyjskie. . Gdy zaczyna się ściemniać wracamy do hotelu. Tu zgodnie z planem biesiadujemy z Asię i Rajmundem i ich Rodziną do późnej nocy.

w hotelu El Mouradi z Rajmundem

meczet w Sousse

przed wejściem do medyny Sousse

widok na Sousse

na dziedzińcu Meczetu Wielkiego

na dziedzińcu Meczetu

widok z wieży ribatu na meczet

widok na mury obronne Sousse

Wielki Meczet

czekamy na lunch

potężne mury obronne Sousse

czekamy na lunch

wieża ribatu

statki pirackie w El Kantoui

2 maja
Kairuan

Rano po śniadaniu żegnamy się z kompanią i ruszamy do Kairuan. Jest to święte miasto islamu . Kairuan to jedno z najstarszych miast islamu Zbudowane już w VII w. Jest najbardziej ortodoksyjne w całej Tunezji. Zaczynamy od meczetu trzech drzwi. Oczywiście jako niewierni nie możemy wejść do środka , ale podobno najciekawsza jest fasada. Rzeczywiście wejście do meczetu jest pięknie ozdobione fryzami z elementami roślinnymi i jakimiś inskrypcjami. W Kairuanie jest dużo ciekawych budowli świeckich, bowiem to miasto pielgrzymów i również siedziba bejów. Pałac du Gouverneur odnowiony wykończony drewnem tekowym i cedrowym, marmurami i kafelkami. Sala przyjęć, harem wszystko przepięknie zdobione. Obok pałacu znajduje się Bir Barouta studnia z XVII w. Według wierzeń wyznawców islamu ma połączenie z wodami w studni w Mekce. Wodę z tej studni wyciąga się przy pomocy kieratu obsługiwanego przez wielbłąda. Powiem krótko. -biedne zwierzę. Muzułmanie piją wodę z wielkim namaszczeniem . My nie odważamy się pić. Wolę butelkowaną kupioną w sklepie. Obok znajduje się zawija Sidi Abid el-Ghariani. Zawija to samowystarczalny dwór. Wewnątrz bogato zdobiony. Przepiękne biało-czarne sklepienia łuków zwieńczających kolumny wokół patio. Wszędzie piękne kafelki. Teraz kolej na najważniejszy punkt miasta Wielki Meczet. Powstał w VII w, ale w obecnym kształcie pochodzi z IX w. Styl z zewnątrz bardzo surowy. Raczej przypomina fortecę.. Wysokie surowe mury. Niestety meczet o tej porze jest zamknięty dla turystów .Możemy go zobaczyć jutro. Dziedziniec, który był udostępniany jest w remoncie. Możemy obejrzeć tylko mury i z dachu sąsiedniego budynku całość meczetu i dziedziniec z kolumnadą. Tak też czynimy. Meczet piękny w swojej surowości. Podobno wnętrza zaskakująco bogate, ale nie dla naszych oczu. Teraz został nam tylko bazar do przejścia. Jak zwykle zatrzymujemy się przy ciekawszych stoiskach. Kupujemy pyszne daktyle jako przekąskę do wina. Pełni wrażeń i zakupów wracamy do hotelu.

Pałac du Gouverneur

widok na Wielki Meczet

Minaret Wielkiego Meczetu

meczet 3 drzwi

Pałac du Gouverneur

studnie Bir Barouta i wielbłąd

zawija Sidi Abid el-Ghariani

przed Wielkim Meczetem

Wielki Meczet

3 maja

Kairuan, El Jem, Jerba

Rano po śniadaniu ruszamy najpierw do basenów Aghlabidów. Tu gromadzono wodę dla miasta. Zbudowane w X w. Woda sprowadzana była akweduktem z odległego 36 kilometrów źródła. Zbiorniki są dwa. Woda najpierw wpada do mniejszego. Kiedyś nad basenami był zbudowany pawilon, ale teraz pozostały tylko resztki kolumn. Zaglądamy jeszcze do Zawiji Sidi Sahab. Znajduje się w niej grób przyjaciela Proroka. Nosił on podobno przy sobie trzy włosy z brody Proroka i dlatego nazwany był Fryzjerem, a zawija meczetem fryzjera. Zawija jest fantastycznie zdobiona. Arkady zdobione kaflami. Również minaret jest zdobiony . Teraz ponowne podejście do Wielkiego Meczetu. Tym razem bingo. Otwarte. Bingo Drzwi wejściowe bogato zdobione co bardzo kontrastuje z surowością murów. Dziedziniec i wnętrza to zaskoczenie w porównaniu z surowością budowli z zewnątrz, Zaglądam do meczetu przez otwarte drzwi.414 kolumn pozyskanych z Kartaginy i innych miast fenickich. greckich i rzymskich robi wrażenie. Podpierają one sklepienie Dziedziniec wyłożony płytami marmurowymi lekko pochylony tak by deszczówka spływała do jednego miejsca, a stamtąd do zbiorników. W Kairuanie deszcze padają rzadko, a jeśli już, to są bardzo obfite, więc woda zbierana jest do zbiorników, by wykorzystać ją później. Opuszczamy Kairuan. Jeszcze tylko jedno spojrzenie na potężne mury i hajda do El Dżem Jest to niewątpliwie najpiękniejsze Koloseum w Afryce. Uszkodzone zostało w XVII w czasie wojny Arabów z miejscowymi plemionami. Koloseum to było trzecie co do wielkości w Cesarstwie Rzymskim. Zbudowane w III w mogło pomieścić 30 tysięcy widzów. Jesteśmy oszołomieni rozmiarem oraz rozmachem z jakim wybudowano amfiteatr. Robimy mnóstwo zdjęć. Wchodzimy na szczyt amfiteatru skąd rozciąga się wspaniały widok zarówno na koloseum jak i na okolice. Tuż przy murach Koloseum fundujemy sobie wspaniały lunch z jagnięciną . Jestem pod wrażeniem, Pyszne jedzenie i widok na Koloseum. Chwile niezapomniane. Z El Dżem jedziemy do miasteczka Safakis. Ma ono najpiękniejszą medynę w Tunezji. Wchodzimy do niej przez bramę Bab Diwan z potrójnymi łukami. Medyna jest otoczona potężnymi murami obronnymi. Medyna rzeczywiście piękna. Przede wszystkim naturalna. Prawie nie ma turystów. Towary też dla miejscowych. Spacerujemy po medynie gubiąc się na krętych wąskich uliczkach. Potem hop do samochodu i jedziemy na Dżerbę. Tu mamy zarezerwowany hotel. Na Dżerbę przepływamy promem, Jest już późno jak docieramy na miejsce do hotelu w Humt Suk największym mieście Dżerby.

dziedziniec Zawiji i meczetu

w meczecie fryzjera

przed meczetem fryzjera

największe Koloseum w Afryce

w Koloseum El Dżem

w Koloseum

koloseum bardzo fotogeniczne

wewnętrzna konstrukcja

prawie jak w Rzymie

uliczki Kairuanu

na promie na Dżerbę

baseny Aghlabidów

meczet Fryzjera

dziedziniec meczetu fryzjera

zdobione ściany w meczecie fryzjera

wnętrza Zawiji Fryzjera

na dziedzińcu Wielkiego Meczetu

mury obronne Kairuanu

dziedziniec El Dżem

wnętrze Koloseum

El Dżem

można pomylić z rzymskim

Wielki meczet w Kairuanie

baseny do zbierania wody deszczowej

wnętrza meczetu fryzjera

nasz samochodzik

mury Kairuanu

mury obronne Kairuanu

4 maja

Jerba, Tatawin, ksary

Teraz musimy się przestawić. Tu rządzą Żydzi. Jerba jest w dużej mierze żydowska. Najważniejszym zabytkiem jest tu synagoga. Jest położona za miastem. Jest to najważniejsza i najstarsza synagoga żydów. Żydzi zjawili się na Dżerbie prawdopodobnie w 2 w p.n.e. Zwiedzamy synagogę Stasiu w mycce ja w chuście i specjalnej spódnicy. Wnętrze jest niebiesko białe. Robi wrażenie. Przed synagogą tablica upamiętniająca 16 osób zastrzelonych przez Al. Kaidę. . Wokół synagogi biały mur otaczający świątynię. Teraz ruszamy do krainy Berberów. Docieramy do Tatawin. Jest doskonała baza wypadowa do ksarów. Zjadamy tu lunch trochę oglądamy pamiątki w sklepikach i jedziemy do ksarów. Są to ufortyfikowane spichlerze berberyjskie. Ksarów jest tu dużo . Trudno się zdecydować, któremu poświęcić swoją uwagę. Zaczynamy od wielkiego spichlerza ksar Dakhara. Ksary zbudowane są z gliny. Budynki żółte z małymi otworami. Niektóre piętrowe. .Kolejny ksar to Ouled Soltane. Tu ghorfy – pomieszczenia do przechowywania zboża mają nawet 4 kondygnacje. Potem jedziemy do jeszcze jednego ksaru Ezzahra, który jest równie piękny jak Ouled Soltane. Zwiedzamy też ksary położone na wzgórzach Douiret z ksarem na wzgórzu i meczetem przycupniętym poniżej. Drugi ksar Chenini bardzo podobnie położony . Też ma pięknie położony śnieżnobiały meczet na przełęczy. Na koniec zostawiamy sobie ksar Haddada. w którym nakręcano film Gwiezdne Wojny. Tu przy zachodzie słońca atmosfera co najmniej magiczna. Jedziemy do hotelu Matmata, trochę kojarzy mi się z jaskiniowcami, ale hotel bardzo wygodny.

ksar Dakhara

zaraz pofrunę

ksaru Ezzahra

wielki piach

w synagodze

w synagodze na Dżerbie

synagoga na Dzerbie

w synagodze na Dzęrbie

ksar Oulet Soltane

ksaru Ezzahra

Douiret z ksarem

Chenini

jacyś dziwni ludzie z Gwiezdnych wojen?

ksar hedada

ksar Hedada

w ksarze Hedada

hotel ksar hedada z gwiezdnych wojen

hotel to pełen wypas

hotel matmata

hotel w którym spaliśmy

5 maja
Matmata, Duz i pustynia

Rano po pysznym śniadaniu idziemy oglądać wioski troglodytów. Wydrążone w skałach a właściwie w ziemi dziury stanowią jakby dziedziniec z którego wydrążono korytarze i pomieszczenia. Widok niesamowity. Ci ludzie mieszkają pod ziemią. Wrażenie potęguje jeszcze księżycowy krajobraz Odwiedzamy hotel Sidi Dris przeznaczony dla turystów. Wioska niesamowita.

Ruszamy do Duz bramy pustyni. W biurze Espace Libre Voyages wykupujemy wycieczkę na pustynię. Jedziemy samochodem terenowym. Najpierw zahaczamy o gaj daktylowy w oazie ksarze Ghilane. Są tu gorące źródła. My niestety nie wzięliśmy kostiumów. Wypijamy kawę. Podziwiamy piękne palmy daktylowe i jedziemy dalej. Jesteśmy na pustyni. Niekoniecznie cały czas piasek. Są tereny skaliste, rosną jakieś marne krzewiki i pojedyncze trawy. W pewnym momencie spada gorący deszcz. Kierowca śmieje się że mamy szczęście, bo taki deszcz zdarza się o tej porze rzadko Docieramy na piękne wydmy. Dokładnie takie jak na filmach pokazują karawany idące przez pustynię. Cieszymy się jak dzieci. Łazimy po piachu robimy zdjęcia. Zachód słońca to doskonała pora na takie zdjęcia z pofałdowanym piaskiem W tym czasie nasi przewodnicy szykują kolację. Będziemy spali w namiocie . Na miejscu obozowiska był jeden Tunezyjczyk. Doskonale się z min porozumiewaliśmy. Facet jak się dowiedział że jesteśmy z Polski wymalował nam na piasku mapę Polski a potem mapę Europy dokładnie wskazując po kolei wszystkie państwa Europy. Byliśmy pod wrażeniem. Tym bardziej że niedawno Stasiu w hotelu w Berlinie spotkał recepcjonistkę, która nie wiedziała gdzie jest Warszawa. Na ognisku został upieczony chleb arabski taki placek jak maca. Do tego jagnięcina , warzywa. Wszytko podano nam w namiocie. Fajnie było tak siedzieć , a potem oglądać rozgwieżdżone niebo.

nasz pojazd

oaza Ghilane

można się kąpać

wielki piach

zjeżdzam po piasku

na kempingu

przygotowanie chleba

Stasiu z Berberem geografem

domy w Matmacie

hotel Sidi Dris w Matmacie

mieszkanie w dziurze

takich dziur w ziemi jest więcej

nawet rosną palmy w Matmacie

statek pustyni

wielki piach

pustynia to nie tylko piach

wreszcie prawdziwa pustynia piaszczysta

w oazie

w Oazie

nasz kemping

wielki piach

tej kuwety nie ogarniam

wędrówka po piachu

wielki piach

pieczenie chleba

wieczór w namiocie

6 maja
Sahara, jezioro słone, Sbeitla al Kaf

Rano po berberyjskim śniadaniu ruszamy dalej. Zajeżdżamy do oazy w oazie Bii Soltane. Tu ostatnie pustynne zakupy i pyszna kawa. Mnóstwo róż pustyni. Kupuję jedna na pamiątkę. Wystawiona jest jako eksponat ogromna średnicy około 1 metra. Żegnamy się w Duz z naszym kierowcą. Przesiadamy się do swojego volkswagena i ruszamy nad wielkie słone jezioro tzw. Wielki Szott. Jezioro powstało w wyniku cofnięcia się morza. Wygląda jak biała ziemia, ale jest niebezpieczne, bowiem pod cienką skorupą soli jest bagniste solnisko i pod ciężarem załamuje się i człowiek tonie jak w bagnie.. Przez Szot biegnie grobla, którą jedziemy. Po drodze mijamy puste kramy zapewne sprzedawców pamiątek. Na jednym z nich napis „najwięcej witaminy maja Polskie dziewczyny” Widać, że docierają tu wycieczki z Polski. Po południu drogą wśród gajów oliwnych docieramy do pięknego miasteczka Sbeitla. Położenie miasta takie że można powiedzieć że tu "diabeł mówi dobranoc" Wszędzie stąd daleko miasto posiada zabytki po Cesarstwie Rzymskim.. Wejście prze potężną trójłukową bramą Antoniusza już robi wrażenie. Droga dalej powadzi na forum z dwoma rzędami kolumn prowadzącymi do trzech świątyń. Świątyni Jowisz, Junony i Minerwy . Oglądamy jeszcze amfiteatr, wielkie termy i kościoły Witalisa, Bellatora i św. Serwusa. Ruiny są zdecydowanie lepiej zachowane i okazalsze niż Kartagina. Jesteśmy pod wrażeniem, tym bardziej, że nie spodziewaliśmy się takich zabytków na terenie Magrebu. Jednym z ciekawszych obiektów jest basen chrzcielny w świątyni Witalisa. Dziwi nas całkowity brak turystów. Właściwie jesteśmy tu jedyni. Późnym wieczorem docieramy do miejscowości Al. Kaf. Wieczorem spacerujemy wąskimi uliczkami medyny przy żółtym świetle lamp. Bardzo nam się tu podoba.

w osadzie Bii Soltane

w osadzie Bi Soltane

nad Wielkim Szotem

droga na Forum w Sbeitcie

trzy świątynie Jowisza Junony i Minerwy

na pustyni

toalety nad Wielkim Szotem

widać że bywają tu Polacy

amfiteatr

uliczki w Al Kaf

uli

w Al Kaf

7 maja
Al Kaf, Dougga, Tunis

Al. Kaf to po arabsku skała. Miasteczko właśnie jest położone na tej skale. Wszędzie trzeba się wspinać albo po stromych uliczkach, albo po wykutych w skale schodach. Na dole skały znajduje się źródło od którego odchodziły w czasach rzymskich akwedukty. Miasto było znane w starożytności z dużej liczby kobiet lekkich obyczajów. Mieszkających w sanktuarium bogini miłości Astarte,.

Na szczycie góry znajduje się kazba. Fort znajdował się w tym miejscu już w roku 500 p.n.e., ale jej podstawowy kształt nadali Bizantyjczycy. Z kazby rozciąga się wspaniały widok na miasto i okolicę. Góry widać tez piękny biały meczet. Za wielką kazbą znajduje się mała kazba.

Po wypiciu pysznej kawy ruszamy do Duggi .Jest to osada rzymska. Później wzmacniali ją Bizantyjczycy. Po drodze mijamy monument, który jest prawdopodobnie mauzoleum z czas ów punickich. Ilość zachowanych obiektów jest zdumiewająca. Świątynie, mozaiki ,łaźnie, łuki triumfalne. Jesteśmy bardzo zaskoczeni ilością obiektów. Pełni wrażeń wracamy do Tunisu. Dziś wieczorem mamy samolot do Warszawy prze Mediolan. Gdy dojeżdżamy do Tunisu na przedmieściach jakiś samochód wjechał nam w bagażnik. Staliśmy na światłach , a on nie zahamował. Oczywiście wina faceta. On ma uszkodzony lekko samochód. My praktycznie nie. Chwilę pogadaliśmy z facetem . Dał nam jakieś oświadczenie i rozjechaliśmy się. Nasze ubezpieczenie obejmowało wszystkie szkody, więc nie będziemy się kłócić z facetem. Samochód zostawiamy a parkingu. Kluczyki zostawiamy w specjalnej skrzynce i tylko odprawa i powrót do domu. Koniec tunezyjskiej przygody i koniec majówki 2006 roku.